Tekst: Elsbeth

Zondag 6 februari vertrokken we met z’n vieren naar Hoek van Holland; Heleen, Mike, Coen en Elsbeth. We namen 2 wildwaterboten en een zeekajak mee. Heleen had ter plekke een sit-on-top gereserveerd. Aan de kust heeft Rein Hagenaars een container staan. Daar hadden we afgesproken met 2 medevaarders uit Den Haag. Met z’n zessen zouden we een clinic van Rein volgen.

Die dag stond er windkracht 6. De golven volgenden elkaar snel op en konden wel 2,7 meter hoog worden. Bij aankomst parkeerden we de auto’s en moesten nog 500 meter met de kajaks (op karretjes) lopen naar de container. De kajaks waaiden bijna weg en wij ook! We liepen even het strand op en inderdaad, de zee zag er ruig uit. We keken elkaar aan want voor de meesten was het vandaag de eerste keer (eventueel na lange tijd) dat iedereen ging brandingkajakken!

Maar eerst kregen we theorie les van Rein. Hij vertelde ons over de stromingen; de muien en zopers. De verschillende windrichtingen. Plekken in Nederland waar je kan brandingkajakken en wat je daar kan verwachten. De golven op zee en aan de kust.Toen pakten we onze kajak en liepen door het zand naar de kustlijn. Instappen en peddelen maar. Bij de eerste doortocht viel bijna iedereen om. Lekker hoor, dat zoute water in je mond. De wind stond vandaag landinwaarts waardoor de kajaks naar de kust dreven als je omviel. Wel snel je peddel pakken en dan naar het zand om je kajak weer in te klimmen. En gaan……en gaan….en gaan…. spelen met de golven, spelen met de zee, de wind die aan je trekt. Wat een feest, wat een kracht, wat een lol!!!!!Na 45 minuten waren we allemaal op. Nog 1 keer dan. En nog 1 keer. Ja maar, nog 1 keer spelen in die grote golven. En toen deden de spieren het niet meer of waren de handen te koud geworden. Intussen waren Claudia, Iede en Thomas komen kijken. Ze hebben hele gave foto’s en filmpjes gemaakt. Wij droegen de kajaks weer over het strand naar de container. Daar hebben we droge en warme kleren aan gedaan. En toen weer naar de auto’s lopen. Kajaks op het dak. Even eten en iets warms drinken. Napraten met de groep. En naar huis. Geloof je me als ik zeg dat iedereen dit kan? Jullie zijn uitgenodigd!

Scroll down for English

Tekst: Mike Griffin

Foto’s: Victor, Onno, Mieke, Mike, Erik (route)

Zestien mensen hebben zich aangemeld voor de jaarlijkse TKBN-tocht, de Midwintertocht van never Dry. De tocht gaat traditiegetrouw van Capelle aan den IJssel via Nieuwekerk aan den IJssel en Zevenhuizen, terug naar het clubhuis van Never Dry aan de Kralingse Plas in Rotterdam.  Het was mooi weer, wat altijd fijn is bij het op- en afladen van de kajaks en bij het inschepen. Vooral als er maar een kleine plaats is om een ​​kajak te lanceren, dus het gebeurde één voor één.

Het eerste stuk is een kanaal door weilanden en nieuwbouwwijken. De groep verspreidde zich hier zodat de korte overdracht naar het volgende kanaal bij Nieuwekerk soepel verliep, mensen hielpen elkaar om de weg over te steken. Vanaf hier hadden we wat wind uit het westen, links van ons, maar dit was geen probleem, en het weer bleef goed, met een gedeeltelijk zonnige hemel, met wollige wolken die over ons heen vlogen.

Op weg naar Café Roerdomp in Zevenhuizen moesten we onder 14 bruggen door, waarvan 3 vrij laag. Voor sommige mensen was het de eerste keer dat ze de techniek ervaarden om in paren te gaan, plat op elkaars dek liggen. Dit heeft naar mijn mening veel meer de voorkeur dan om de brug te moeten dragen.We staken onderweg ook de snelweg A20 over, gelukkig niet hoeven overdragen aangezien iemand daar een aantal jaren geleden een aquaduct had aangelegd 😊 Het voelt altijd een beetje bijzonder om in een kajak een drukke snelweg over te steken! Onderweg werden we begroet door Victor en Nico vanuit de volgwagen.

Bij Roerdomp namen we een welkome pauze, de meeste peddelaars kozen voor het café waar we warm werden ontvangen, zo warm dat het een beetje een schok was om daarna weer de kou in te gaan, de wind was nu het grootste deel van de terugweg tegenwind. Hier verlieten 3 deelnemers ons, voor verschillende bezigheden waaronder een eskimoteercursus, en Nico voegde zich bij ons voor de tweede helft.

Dit bracht ons via de Rotte en vervolgens de Boezem naar de Kralingse Plas, wederom met mooi weer, al zorgde de tegenwind voor wat koude vingers onderweg. Terug bij de club werden de auto’s gehaald, alle boten geladen of weggezet en namen we afscheid, na samen genoten te hebben van een stukje Rotterdam en omgeving.

Ook voor volgend jaar staat deze tocht op de planning. Helaas konden we vanwege beperkingen niet genieten van de traditionele soep, koffie en thee, maar hopelijk doen we dat wel in 2023 weer!

Midwinter tour (30 Jan 2022)

Text: Mike Griffin

Photos: Victor, Onno, Mieke, Mike, Erik (route)

Sixteen people signed up for the annual TKBN tour, the Midwinter Tour of Never Dry. The tour traditionally goes from Capelle aan den Ijssel, via Nieuwekerk aan den IJssel and Zevenhuizen, back to the Never Dry clubhouse at the Kralingse Plas in Rotterdam.

 The weather was fine, which is always nice when loading and unloading the kayaks and preparing to embark. Especially when there is only a small place to launch a kayak so it happens one-by-one.

The first stretch is a canal through fields and new housing estates. The group spread out here so that the short portage into the next canal at Nieuwekerk went smoothly, people helping each other to cross the road. From here we had some wind from the west, on our left, but this was not a problem, and the weather remained good, with a partially sunny sky, with woolly clouds crossing overhead.

On the way to Café Roerdomp in Zevenhuizen we had to navigate under 14 bridges, 3 of which were quite low. For some people it was the first time they experienced the technique of going in pairs, lying flat on each other’s decks. This is in my opinion much more preferable to having to portage around the bridge.

We also crossed the A20 freeway on the way, luckily not having to portage as someone had built an aqueduct there, a number of years ago 😊 It always feels a bit special, crossing over a busy freeway in a kayak! On the way we were greeted by Victor and Nico from the support car.At Roerdomp we took a welcome break, most paddlers choosing for the café where we were warmly welcomed, so warm that it was a bit of a shock going back out into the cold afterwards, the wind now being a headwind most of the way back. Here 3 participants left us, for varying pursuits including a eskimo roll course, and Nico joined us for the second half.This took us on the Rotte and then the Boezem to the Kralingse Plas, again in good weather, although the head wind caused some cold fingers on the way. Back at the club the cars were fetched, all boats loaded up or put away and we parted, after having enjoyed a piece of Rotterdam and environs together.This tour is on the plan for next year again. Unfortunately we couldn’t enjoy the traditional soup, coffee and tea due to restrictions, but hopefully we’ll do that again in 2023!

Tochten zijn niet mogelijk op dit moment, maar kajakken kan je heel makkelijk doen op 1,5m afstand! Dus, i.p.v. de geplande tocht – Auld Lang Syne (Old times in Scots), gingen we in duo’s een rondje peddelen op de Boezen, Rotte en  Bergse Plassen.

Het weer was prachtig, warm, af en toe een straaltje zonlicht en ook af en toe een paar druppels. De wind gaf ten slotte een beetje spanning aan het oversteken van de plassen.

Het was weer een goed afsluiting van het vaarjaar voor zes leden, op naar 2022!

Een tocht plannen in het najaar is altijd lastig. De temperaturen dalen en de wind neemt (meestal) toe. Toch zijn er soms mooie dagen in de herfst en kun je mooie tochten varen. Daarom had ik een uitnodiging rond gestuurd voor een tocht rondom de Hinderplaat op zaterdag 30 oktober. Ditmaal te beginnen vanaf de Maasvlakte.

Helaas gooiden de weergoden roet in het eten. In de week voorafgaand werd er al een wind aangekondigd die in de buurt van Beaufort 5 zou liggen. Wel uit het zuiden, wat relatief gunstig is, maar toch. Op vrijdagmiddag moesten we een besluit nemen of het wel/niet door kon gaan, maar de windvoorspelling gaf inmiddels een Bft 6 met uitschieters naar 7/8 aan. Dat werd een beetje teveel van het goede en dus werd het besluit genomen om uit te wijken naar de Grevelingen.
We zouden vertrekken vanaf het strandje achter restaurant Twins. Een goede instapplek, want je kunt de auto bijna aan de waterkant parkeren en er ligt een strekdam voor het strandje, zodat je weinig last hebt van de golven. Omdat de Beneluxtunnel afgesloten was (en we dus alsnog terug moesten om via de Brienenoordbrug te rijden), arriveerden wij een half uur te laat. Een wijze les: raadpleeg altijd eerst VanAnaarBeter.nl.

Afijn, om 10:30 waren we toch met zijn allen op het water. Met zijn allen was in dit geval: Kees, Emiel, Hans, Iede en ik. Er stond inderdaad een pittig windje. Maar op de Grevelingen in ieder geval geen Bft 6. Op zondag heb ik de gemeten wind gecheckt en het kwam er op neer dat rondom 11 uur er een goede Bft 5 stond. In tegenstelling tot de weersverwachting op vrijdag, bleek de wind gedurende de middag sterk af te nemen.

Zoals gezegd om 10:30 waren we onderweg en met de wind schuin tegen voeren we naar de Hompelvoet. De verwachting was dat we achter de Hompelvoet wat luwte zouden hebben en dat klopte ook. Na het ronden van de noordpunt van de Hompelvoet kregen we de wind meer tegen en moesten we wel echt werken. Daarbij af en toe een buitje regen en je kunt met recht zeggen dat het een herfsttochtje was.

Aangekomen bij het oostelijkste puntje van de Hompelvoet hielden we een kleine dobberpauze om even wat te eten en drinken. Na deze kleine rustpauze weer verder in de richting van de Archipel. Daar was het tijd voor onze lunchpauze. We vonden een plekje uit de wind en het was wel even lekker om daar te zitten en ons energieniveau weer op peil te brengen.

Daar bespraken we de plannen voor de terugreis. Het idee was om eerst in westelijke richting te varen om daarna met de wind achter terug te surfen naar het beginpunt. We hadden echt een goed plekje uit de wind, want toen we terug liepen naar de boten, merkten we dat het toch nog wel waaide en het ook fris was.
Na het inpakken weer het water op en we vertrokken zoals gezegd in westelijke richting. De wind leek wel iets afgenomen. Het ging lekker en onderweg besloten we om niet direct naar ons strandje terug te varen, maar om Ossehoek ook maar te ronden.

Het was nu wel duidelijk dat de wind aan het afnemen was, want de
schuimkoppen op het water waren zo goed als verdwenen. De dag eindigde een beetje triest, want waar we ons zo op verheugd hadden (het terug surfen), viel heel erg tegen. De wind zakte steeds verder in. Een fatsoenlijke surf zat er niet in. ☹
Rond 15 uur waren we dan weer terug op het strandje en na het  omkleden en inpakken ging iedereen toch met een tevreden gevoel huiswaarts.

Jan Vlak

Scroll down for English

Tekst: Mike Griffin
Foto’s: Vera & Mike

Het was alsof de weergoden op ons neerstraalden: na zo’n 5 dagen (zware) regen en (sterke) wind in Friesland hadden we twee mooie dagen in de Biesbosch; windkracht 3, een prachtige zonsondergang op zaterdag en gepast zon op zondag! En toen regende het maandag weer, dus we waren echt gezegend!

Route (klik erop om te vergroten)
Vier kajakkers gingen zaterdag de weg op en gingen vervolgens het water op bij de Spieringssluis (S op kaart). Vera organiseerde de reis met wat steun van mij, James en Andrea waren op hun eerste kampeertrip met de kajak. Ze waren zeer goed voorbereid, nadat ze de avond ervoor hun bepakking hadden getest om er zeker van te zijn dat al hun spullen in de kajaks zouden passen.
We begonnen via de smalle vaarwegen in de Jantjesplaat, met 2 hele lage bruggen, wat voor een uitdaging zorgde omdat het water hoger was dan normaal. De boeg van mijn volgeladen kajak ging net onder de brug door.

Van daaruit reisden we over de Sloot Beneden Petrus om te lunchen op de Rietplaat (R op kaart). Van daaruit gingen we oostwaarts, onder de Ganze en de Ruigt door om een ​​smalle sloot in te gaan (…op de kaart) die enige tijd geleden begaanbaar was toen ik er voor het laatst was. Helaas was het erg overgroeid met riet en alleen met veel moeite bevaarbaar, tegen het riet aanduwend en onder bomen duiken. Het kostte ons 50 minuten om 750 meter af te leggen! We hadden al snel moeten terugtrekken na het begin, maar na een tijdje leek het beter om door te gaan, want omdraaien was onmogelijk.

Na deze ervaring namen we een gemakkelijke route over Bevert, rond Nerzien Plaatje naar de camping op de boerderij, Boerderijcamping Van Bergeijk (B op kaart).

Hier waren we dankbaar dat we onze tenten konden opzetten, lekker konden eten en uitrusten. Met een kampvuur en een prachtige zonsondergang om de eerste dag af te sluiten.

Op zondag, na een koude nacht, zijn we laat begonnen, omdat we vanwege de marathon van Rotterdam niet te vroeg op de club konden aankomen. Nadat we de kajaks opnieuw hadden ingepakt, gingen we naar het westen, via de Ruigt en het Buiten Kooigat. Kort na het binnengaan van de laatste hoorde ik een grote plons aan mijn linkerhand (B op kaart), ik dacht meteen dat het een bever zou kunnen zijn, en tot mijn verbazing zag ik haar ongeveer 50 cm onder water zwemmen op niet meer dan 1 meter van mij, naast mijn kajak! Ik denk dat ze me uit haar territorium wilde begeleiden. Ik vroeg me af of ik een foto kon maken zonder een paar vingers te verliezen aan enorme hoektanden, maar ik slaagde erin om een ​​(slechte) foto te maken door een snelle steek in het water.
In de laatste Kanotities zei iemand dat ze probeerden de ‘Big Four’ in de Biesbosch te zien, maar ze zagen slechts één ijsvogel. Ik zag een bever, 4 ijsvogels en een visarend of zeearend – het was te ver weg om te zeggen welke. Ik miste dus alleen de vis- of de zeearend (welke ik ook niet had gezien), 3 van de vier is niet slecht!
Via het Gat van de Slek kwamen we terecht in een smalle sloot ten zuiden van Middelveld, waar alleen kajakkers komen. Daar stopten we voor de lunch (L op kaart), en een goede plek was het, beschut en al bezet door 2 kajakkers van Dajaks. Na deze pauze gingen we terug via het Gat van Van Kampen en terug naar de auto’s. De beladen kajaks de gladde oever op krijgen was een uitdaging, en toen we terugkwamen bij de club, was de volgende uitdaging om al het vuil eraf te krijgen, voornamelijk van het vuile water bij de steiger waar we uitstapten.
Iedereen genoot van deze tocht in een mooie omgeving.

Biesbosch (23-24 okt 2021)

Text: Mike Griffin
Photos: Vera & Mike

It was as if the weather gods were beaming down on us: after about 5 days of (heavy) rain and (strong) wind in Friesland, we had two beautiful days in the Biesbosch; wind force 3, a beautiful sunset on Saturday and appropriately sunny on Sunday! And then it rained again on Monday, so we were really blessed!

Route (click to enlarge)
Four kayakers took to the road on Saturday, then took to the water at the Spierings lock (S on map). Vera organised the trip with some support from me, James and Andrea were on their first camping trip with the kayak. They were very well prepared, having tested their packing the evening before, to ensure all their stuff would fit in the kayaks.
We started via the narrow waterways in the Jantjesplaat, where there were 2 very low bridges which gave us a challenge as the water was higher than normal. The bow of my fully-laden kayak only just passed under the bridge.
From there we travelled down the Sloot Beneden Petrus to stop for lunch on the Rietplaat (R on map). From there we went eastwards, below the Ganze and the Ruigt to enter a narrow ditch (… on map) that was passable some time ago when I was there last. Unfortunately it was very overgrown with reeds and only navigable with a lot of effort, pushing against the reeds and ducking under trees. It took us 50 minutes to travel 750 metres! We should have backed out soon after entering, but after a while it looked better to continue as turning around was impossible. After this experience we took an easy route over Bevert, around Nerzien Plaatje to the camp site on the farm, Boerderijcamping Van Bergeijk (B on map).
Here we were grateful to be able to put up our tents, have a good supper and rest. With a campfire and a beautiful sunset to round off the first day.

On Sunday, after a cold night, we started late, as we couldn’t arrive at the club too early because of the Rotterdam marathon. After re-packing the kayaks, we headed west, via the Ruigt and the Buiten Kooigat. Soon after entering the latter, I heard a big splash on my left (B on map), I immediately thought it might be a beaver, and to my surprise I saw her swimming about 50 cm under water no more than 1 metre from me, alongside my kayak! I think she was escorting me out of her territory. I wondered if I could take a picture without losing a few fingers to massive canines, but I managed to get a picture by a quick dip in the water.
In the latest Kanotities someone mentioned trying to see the ‘Big Four’ in the Biesbosch, but they only saw one kingfisher. I saw a beaver, 4 kingfisher and a fish eagle or sea eagle – it was too far away to tell which. So I only missed the fish or sea eagle (whichever I hadn’t seen), 3 out of four is not bad!
the Gat van de Slek we ended up in a narrow ditch south of Middelveld, where only kayakers come. There we stopped for lunch (L on map), and a good place it was, sheltered and already occupied by 2 kayakers from Dajaks. After this break we headed back via the Gat van Van Kampen and back to the cars. Getting the laden kayaks up the slippery bank was a challenge, and when we got back to the club the next challenge was getting all the grime off them, mainly from the dirty water at the jetty where we got out.
A good time was had by all, in this beautiful environment.

Scroll down for English

Tekst: Tom
Foto’s: Claudia, Marianne en Mike

Zaterdag 16 oktober vertrok een groep leden om per kajak een paar dagen de Friese herfst te beleven. Vanuit camping Flapper* in Gaastmeer is veel vaarwater direct bereikbaar, aangezien deze direct gelegen is aan de Fluessen.

We hadden bedacht de camping als basis te gebruiken, zodat men de vrijheid zou hebben om wel of niet aan de geplande dagtochten deel te nemen. Of zelf tochtjes te ondernemen. Of om een paar dagen later te komen, of juist eerder te vertrekken. Dat beviel goed.

Ondanks het plan om rustig aan te beginnen, begonnen we zondag toch met een flinke dagtocht van 35km. Via Woudsend, het Slotermeer, Balk en kanaal de Lutz kwamen we weer terug op de Fluessen. Maandag deden we het rustig aan met een bezoek aan Heeg, terugvarend over slootjes en poelen.

Dinsdag met 24 km weer wat verder, naar Koudum. Het weer begon ook onstuimiger te worden, waardoor we met een goede zuidwester op fijne golven al surfend weer de camping bereikten.

De langste tocht, 41 km voor een retourtje Sneek, hadden we bewaard voor de woensdag. De regen kwam toen inmiddels met bakken uit de hemel, maar vooral de sterk toenemende wind deed ons besluiten om het stadje per auto te bezoeken. Daar bleek het Friese Scheepvaartmuseum erg interessant, het koffie met gebak erna minstens zo welkom. Terug bij het water besloten drie die-hards toch nog een stuk te gaan varen. Bij 6 bft, met uitschieters naar 8 bft… ze kwamen veilig terug!

Op donderdag keerden we terug naar Rotterdam; sommigen moe, de meesten voldaan. Wordt dit een herfsttraditie? Deze eerste keer was in ieder geval supergezellig met maar liefst 12 deelnemers, die bijna iedere avond samen heerlijk kookten.

*) de campingnaam deed menig wenkbrauw fronsen, deed denken aan een dolfinarium, maar bleek een vaker voorkomende Friese naam te zijn. Zoals gezegd is de camping ideaal gelegen en beschikt deze over een grote schuur waar je bij slechter weer samen kan koken en verblijven. Meer info: campingflapper.nl

FRYSKE HJERST – FRISIAN AUTUMN (16-21 OKT 2021)

Text: Tom
Photos: Claudia, Marianne en Mike

On Saturday 16 October, a group of members left to experience the Frisian autumn for a few days by kayak. Many waterways are directly accessible from camping Flapper* in Gaastmeer, as it is located directly on the Fluessen.

We intended using the campsite as a base, so that people would have the freedom to participate or not to participate in the planned day trips. Or make their own trips. Or to arrive a few days later, or to leave earlier. That went well.

Despite the plan to start slowly, we started on Sunday with a big day trip of 35 km. Via Woudsend, the Slotermeer, Balk and the Lutz canal we returned to the Fluessen. Monday we took it easy with a visit to Heeg, paddling back via ditches and pools.

Tuesday, with a distance of 24 km, again a little further, to Koudum. The weather also started to become more turbulent, such that we returned to the campsite with a good south-westerly wind on fine waves.

We had saved the longest trip, 41 km, for a return trip to Sneek on Wednesday. By then the rain was pouring down from the sky, but especially the strongly increasing wind made us decide to visit the town by car instead. There the Frisian Shipping Museum turned out to be very interesting; the coffee and cake afterwards at least as welcome. Back at the camp and the water, three die-hards decided to go paddling after all. At force 6 winds, with gusts to force 8… they came back safely!

On Thursday we returned to Rotterdam; some tired, most satisfied. Will this be an autumn tradition? This first time was in any case super fun with no fewer than 12 participants, who cooked deliciously together almost every evening.

*) the campsite name raised eyebrows for many, was reminiscent of a dolphinarium, but turned out to be a more common Frisian name. As mentioned, the campsite is ideally located and has a large barn where you can cook and stay together in bad weather. More info: campingflapper.nl