Scroll down for English!
zondag 28 juni 2020 – 15 km, 3:00 uur vaartijd
Tochtverslag van Mike Griffin, foto’s van Joachim Keppel en Mike Griffin
Een nieuwe tocht voor mij, De Blauwe Verbinding, “een waterverbinding tussen het Rotterdamse Zuiderpark en de Zuidpolder van Barendrecht.” We gingen met z’n negenen van start in 7 kajaks en één kano – Joachim, Victor, Eric M, Clara, Marianne, Elsbeth, Ilja, Jeroen en ik. We hebben niet de hele route gevaren, door wat onzekerheid over de overdragen bij Barendrecht zijn we na zo’n 7,5 km omgedraaid, na een gezellige lunchpauze.
Met maximaal 2 mensen per auto gingen we naar het Zuiderpark, Victor voorop met de aanhanger en boten. Alleen alle handige parkeerplaatsen waren afgezet tegen corona, maar het wat handige rijden van Victor konden we toch aan het water komen.
Het was leuk om het Zuiderpark vanaf het water te zien, en daarna tussen de volkstuintjes en huizen te slingeren. Twee overdraagplaatsen binnen de eerste 2 km waren goed te doen, ook zonder karretje, maar wel goed om met z’n tweeën één of twee boten te dragen, om goed uit te kunnen kijken bij het oversteken van weg en trambaan.
Na een stuk tussen bomen aan beide kanten kwamen we op de recreatiesluis, zelfbediening en héél langzaam, maar toch fijn om niet weer te hoeven overdragen. De sluis lijkt speciaal aangelegd bij het realiseren van De Blauwe Verbinding. Maar vlak na de sluis was een dikke ijzeren balk over het water gelegd! Er was ongeveer 10 cm lucht onder de balk dus je moest uitstappen op de balk, je boot overtillen zonder je balans op de balk te verliezen en dan aan de andere kant weer instappen. Het voelde als nieuwe acrobatische element van de Olympische Spelen! Waarom zo’n balk daar ligt weten we niet, maar het zou wat ons betreft weggehaald mogen worden!
Daarna was het smalle slootjes tot de plas bij de Pendrechtse Molen, nog meer smalle slootjes en vervolgens onder de spoorbanen en snelweg en meer smalle slootjes. De wind waaide vrij hard maar tussen de rietkragen was het goed te doen.
Vlak na de snelweg hing een man over een brugleuning, wachtend op mij. Toen ik aankwam zei hij “Meneer, wat ben ik blij om je te zien!”, het sarcasme droop ervan af.
“Waarom?”
“Nou, ze hebben drie miljoen aan deze route uitgegeven, en je bent de eerste kano die ik zie!”
We waren met z’n negenen en ik weet van minstens één andere persoon die de route heeft gevaren, dat is ongeveer 300.000 Euro per persoon, en we moesten ook zelf lunch meenemen!
Verderop kwamen we de bord richting Barendrecht Portland, vlak daarna vonden we een mooie pauzeplaats. Hier hebben we lekker rustig geluncht. De zon scheen maar het was gelukkig niet te warm. De route terug was een beetje voorspelbaar, de balk weer en de sluis, alleen deze keer moeste we langer wachten want de sluis moest eerst aan de andere kant dicht voordat het aan onze kant open kon. Misschien hadden ze iets meer geld kunnen uitgeven voor snellere motoren voor de sluis!
Het was een leuke tocht, zeker voor beginners. Als we de route een keer goed verkennen, kunnen vanuit de Zuiderpark helemaal naar De Kleine Duiker of verder, i.p.v. heen en weer te varen.
English version
De Blauwe Verbinding (The Blue Connection)
Sunday, June 28, 2020 – 15 km, 3:00 paddling time
by Mike Griffin, photos by Joachim Keppel and Mike Griffin
A new trip for me, De Blauwe Verbinding, “a water connection between Rotterdam’s Zuiderpark and the Zuidpolder of Barendrecht.” We started with nine paddlers in 7 kayaks and one canoe – Joachim, Victor, Eric M, Clara, Marianne, Elsbeth, Ilja, Jeroen and me. We did not do the entire route because of some uncertainty about the portage at Barendrecht, we turned around after about 7.5 km, after a pleasant lunch break.
With a maximum of 2 people per car, we went to the Zuiderpark, Victor in front with the trailer and boats. Unfortunately all the handy parking spaces were blocked off against corona, but we were able to get to the water after some handy driving by Victor.
It was nice to see the Zuiderpark from the water, and then swing between the allotments and houses. Two portages within the first 2 km were doable, even without a cart, but it was good to carry one or two boats in pairs, to be able to carefully cross the road and tramway.
After a stretch between trees on both sides we came to the recreation lock, self-service and very slow, but still nice not to have to portage again. The lock seems to have been specially constructed when the De Blauwe Verbinding was realized. But shortly after the lock a thick iron beam had been laid across the water! There was about 10 cm of air under the beam, so you had to get out onto the beam, lift your boat without losing your balance on the beam and then get back in on the other side. It felt like a new acrobatic element of the Olympics! We don’t know why such a beam is there, but we think it could be removed!
Then it was narrow ditches to the lake at the Pendrechtse Molen, even more narrow ditches and then under the railways and highway and more narrow ditches. The wind was blowing quite hard but it was doable between the reed collars.
Just after the highway, a man was hanging over a bridge railing, waiting for me. When I arrived he said, “Sir, how glad I am to see you!”, dripping with sarcasm.
“Why?”
“Well, they spent three million euros on this route, and you are the first canoe I see!”
There were nine of us and I know of at least one other person who paddled the route, which is about 300,000 Euro per person, and we had to bring our own lunch!
Further on we came to the sign towards Barendrecht Portland, shortly after that we found a good place to have a break. Here we had a nice quiet lunch. The sun was shining but luckily it was not too hot. The route back was a bit predictable, the beam again and the lock, only this time we had to wait longer because the lock had to be closed on the other side before it could open on our side. Maybe they could have spent a little more money for faster motors for the lock!
It was a fun trip, especially for beginners. If we thoroughly explore the route some time, we can go all the way from Zuiderpark to De Kleine Duiker or further, instead of sailing back and forth.