Scroll down for English
15 km
door Mike Griffin, foto’s door Mike
We kregen Maarssen, forten en plassen beloofd; we kregen sloten, overdragen en een stervende zwaan! Oh, ook wat Maarssen!
Onze route: Start/Finish bij geblokte vlag, overdragingen zijn genummerd, de zwaan wordt ook getoond.
De route staat op de site van TKBN: Maarssen Forten en Plassen
Zeven van ons laadden de boten, omdat Viktor de trailer meeneemt, is het een eenvoudige taak om te laden. Eenmaal bij het instappunt parkeerden we de trailer en auto’s en stapten in de kajaks in een smalle waterweg. We waren onderweg, Claudia aan het navigeren. We slalomden rond een paar kinderen van de Utrechtse Kano Club die zich in wildwaterboten vermaakten, de Maarsseveense Plas op.
Over de Maarsseveense Plas
We bereiken dan de eerste overdraagplaats (“1” op de kaart) na minder dan 1 km! Van daaruit gingen we door een aantal industrieterreinen en onder de ringweg van Utrecht door, een lange, donkere tunnel.
Licht aan het einde van…
De volgende stop was een sluis die niet meer bediend wordt. Dit was overdraging nummer 2, dus we hebben de kajaks aan de andere kant van de sluis het water in gedragen, met een hoge oever was dit een goede oefening voor degenen die nog niet eerder zoiets hadden gedaan. Allemaal droog gebleven! Om pas na 100 m te ontdekken dat het de bedoeling was dat we naar een andere waterweg zouden overdragen – aan de rechterkant, niet de linker waar de sluis uitkwam! Dit staat niet vermeld in de toerinstructies, dus we kunnen Claudia niets kwalijk nemen. Dus peddelden we terug en droegen we weer over (“3” op de kaart), toen onder een bruggetje door de Vecht op.
Aan de Vecht
Het voelde goed om op meer open water te zijn, met plezierboten en SUP’s, terwijl we ons een weg naar het noorden baanden, de mensen begroetend op terrassen, genietend van het weer en de verfrissingen. Na de extra overdraging vonden we dat we de reis beter konden inkorten, dus namen we de kortere weg die in de routegids staat vermeld. Dit ging onder een schattig bakstenen bruggetje door, waarna we de huizen achterlieten en peddelden tussen de rietkragen van een klein kanaal, dat naar het Oude Gemaal Bethunepolder leidde. Hier hadden we een hoge muur – ongeveer 1 m – om uit te stappen, nog een goede oefening!
Weer een goede oefening…
Dit was een goede plek om te lunchen, met een paar banken en wat schaduw. Iedereen at zijn eigen lunchbrouwsels terwijl we de maaltijden voor kajak-kampeertochten bespraken. Elke dag is een schooldag! 😊
Na de pauze hadden we overdraging nummer 4 – de langste – en weer een geweldige oefening om het water in te gaan via een rietkraag met brandnetels. Vanaf hier moesten we onze weg vinden in smalle greppels, en na twee verkeerde afslagen – en achteruitvaren, het was zo smal – vonden we de juiste greppel en gingen we naar het zuiden.
Halverwege kwamen we een zwaan tegen die verstrikt was geraakt in een schrikdraad dat midden in een zijgracht was gespannen. De arme vogel trilde elke twee seconden, dus we dachten dat er misschien stroom op de draad stond, maar het was de stressreactie van de vogel! Het was duidelijk al een tijdje zo verstrikt. Nadat we tevergeefs had geprobeerd het los te krijgen, herinnerde ik me dat ik een kleine zaag in mijn kajak had, waarmee Claudia de draad vervolgens op twee plaatsen doorsneed zodat Viktor de vogel kon losdraaien. Tegen die tijd kon het zijn hoofd nauwelijks boven water houden, maar was gelukkig gestopt met trillen. We lieten het achter om in alle rust te herstellen, maar onze hoop was niet groot dat het snel zou vliegen.
Na deze ontnuchterende gebeurtenis peddelden we naar de 5e overdraging, over de weg en een smal bruggetje naar de Maarseveense Zodden. Zodden is ‘drassig land’, omschreven als ‘slap en verend, bijna drijvend rietland’. Hier is het veen in stroken verwijderd, zodat we door water konden varen, en niet door moeras.
We doorkruisten de hele eerste strook en ontdekten dat de enige oversteek naar de volgende was waar we waren begonnen, dus gingen we allemaal ongeveer 600 m terug (de piek op de kaart na “5”) om vervolgens door de zodden terug te slalommen, vaak door hele stukken bedekt met waterlelies, naar het beginpunt van de tocht.
Het was een prachtige reis, sommigen zeiden dat het de mooiste was die ze hebben gedaan!
English version
Maarssen tour – 20 June 2021 – 15 km
by Mike Griffin, photos by Mike
We were promised Maarssen, forts and lakes; we got ditches, portages and a dying swan! Oh, also some Maarssen!
Our route: Start/Finish at chequered flag, portages are numbered, the swan is also shown.
The route is available on the TKBN site: Maarssen Forten en Plassen
Seven of us loaded up the boats, with Viktor taking the trailer it’s a simple task loading. Once at the entry point, we parked the trailer and cars and got into the kayaks in a narrow waterway. We were on our way, Claudia navigating. We slalomed around some kids from the Utrechtse Kano Club having fun in white water boats then onto the Maarsseveense Plas.
Crossing the Maarsseveense Plas
We then hit the first portage (“1” on the map) after less than 1 km! From there we went through some industrial backlots and under the Utrecht ring road, a long, dark tunnel.
Light at the end of…
The next stop was a lock which is no longer serviced. This was portage number 2, so we carried the kayaks over into the waterway on the other side of the lock, with a high bank this was a good exercise for those who had not entered from a high bank before. All entered dry! Only to discover after 100 m that we were meant to portage onto another waterway on the right, not the left one that the lock exited into! This isn’t mentioned in the tour instructions, so we can’t blame Claudia. So we paddled back and portaged (“3” on the map) again, then under a small bridge onto the Vecht.
On the Vecht
It felt good to be on more open water, with pleasure boats and SUPs, while we wound our way northwards, greeting the people on terraces, enjoying the weather and refreshments. After the extra portage we felt we could better shorten the trip, so took the short cut mentioned in the route guide. This went under a cute brick bridge, after which we left the houses behind and paddled between the reedbeds of a small canal, leading to the Bethune pump station. Here we had a high wall – about 1 m – to exit against, another good exercise!
Another good exercise…
This was a good place to stop for lunch, with a few benches and some shade. Everyone brought out their own lunch concoctions, while we discussed meals for kayak camping trips. Every day is a school day! 😊
After the break we had portage number 4 which was the longest, and again a great exercise entering the water through a reedbed with nettles. From here we had to find our way in narrow ditches, and after two wrong turnings – and backing out, it was so narrow – we found the right ditch and headed south.
Halfway we came across a swan that had got itself well tangled in an electric fence that was strung in the middle of a side ditch. The poor bird was twitching every two seconds, so we thought there may be current on the wire, but it was the bird’s stress reaction! It had obviously been like this for some time. After trying unsuccessfully to extricate it, I remembered that I had a small saw in my kayak, with which Claudia then cut the wire in two places so that Viktor could untangle the bird. By this time it could hardly keep its head above water, but had thankfully stopped twitching. We left it to recover in peace, but our hopes were not high that it be flying any time soon.
After this sobering event, we paddled to the 5th portage, over the road and a narrow bridge to the Maarseveense Zodden. Zodden is ‘swampy land’, described as ‘slack and springy, almost floating reed land’. Here the peat has been removed in strips, so we could travel through water, not swamp.
We traversed the whole first strip only to find that the only crossing to the next was where we had started, so we all went back the 600 m or so (the spike on the map after “5”) to then slalom through the zodden, often through whole stretches covered in water lilies, back to where it all began.
It was beautiful trip, some said the most beautiful trip that they have done!