Auteur: Mike Griffin, foto’s door Joachim Keppel & Mike Griffin
Met het mooie weer en een lang weekend is er een spontane tocht ontstaan op de Maas, die door Ilja in de app-groep was aangekondigd. O.b.v. de tij-info van Iede varen we stroomopwaarts tot het tij keert en dan zakken we af.
Ilja, Harm, Iede, Joachim en ik stapten om 10:00 in de boten op het strandje bij De Esch. We hadden stroming mee en wind tegen op de heenweg, en wind én stroming mee op de terugweg. Het voelde niet als 30 km, de stroming hielp zeker!
Bij het instappen was het rustig op het strand, we staken over naar het punt van het Eiland Van Brienenoord, om achterom via het Zuiddiepje te varen. Ook hier stoomde het aardig en de waterstand was veel hoger dan in 2018; toen stonden de woonboten scheef op de modder.
De Maas was nogal druk meet speedboten, en het zou ’s middags nog drukker worden. Misschien al dat geld dat niet in de horeca is uitgegeven wordt nu aan speedboten besteed? Bij het strandje aan Het Nieuwe Veer (1e groene pin aan de heenweg) aangekomen, hebben we de boten het strandje opgetrokken om bij de inham te pauzeren.
We hadden geen vaste keerpunt afgesproken, dus vol goede moed besloten we om te kijken of we de Sophiapolder konden halen zonder te veel moeite, het was maar 5 km verder. Steeds hadden we veel profijt van de stroming, dus de Sophiapolder was ook makkelijk te halen. Daar hebben we de 2e pauze gehouden, enkele van ons hebben genoten van de vogels en de rust op de ‘polder’, eigenlijk een plas omringd door dijken.
Vanaf de Sophiapolder gingen we terug, aan het noordpunt van de polder staken we over, rekening houdend met de schepen. Ook met schepen was het drukker geworden. Hier merkte we dat de stroming weer onze kant opging, ook fijn. Langs de scheepswerven keken we naar de schepen in aanbouw of verbouw, maar veel was er niet. In het verleden zagen we luxe jachten van tientallen miljoenen Euro’s bij oceAnco staan, nu stond er niets, misschien stond er wel een binnen.
Bij de kruising van de Noord, Lek en Nieuwe Maas staken we over naar het zuidpunt van De Zaag. Pas begonnen met de oversteek moesten we snel uit de weg varen voor een duwbak die de bocht wilde maken van De Noord naar de Lek. Het is heel belangrijk om goed naar achteren te kijken op grote rivieren maar ook om je af te vragen waar zo’n schip zou kunnen gaan.
Aangekomen op het zuidpunt van De Zaag hielden we onze 3e pauze, het was een heerlijk relaxte tocht, zonder druk om echt op tijd terug te zijn. Vanaf daar was het snel varen omdat we nu stroming én wind mee hadden. De laatste 7,5 km hebben we met een gemiddelde snelheid van 8,5 km/u gevaren! Af en toe een golf van een boot, waterbus of schip, maar er was niet veel om te surfen.
De het strand aangekomen was het nu veel drukker met dagjesmensen. Terwijl we aan het omkleden en inpakken waren, probeerde 2 mannen de Nieuwe Maas over te zwemmen. Maar ze hadden geen rekening gehouden met de schepen; een man kon net ontkomen van een aanvaring met een schip, dat hem op 20-30 meter passeerde! Dat zullen ze niet zo snel weer proberen, hoop ik!
Het was een zeer geslaagde tocht, zelfs rekening houdend met Corona-maatregelen, en we hopen dat we snel weer de officiële tochten van Never Dry kunnen oppakken.