Verslag door Tom geschreven!
Reprise
Op zaterdag 19 september 2020 zijn we naar de Marker Wadden gepeddeld. Twee deelnemers hadden dat vorig jaar al gedaan. Geïnspireerd door het leuke verslag daarvan door Nena, sluiten zich er nog vier bij aan. Al om half negen verzamelen we ons in het clubhuis, binden we geroutineerd alle boten op 3 auto’s vast en vertrekken we voor een rit van 125 km enkele reis.
Woestijnkust
Rond half 11 komen Mike, Marianne, Harm, Ilja, Susanne en Tom aan bij het fonkelnieuwe strand langs het Hoekipapad bij Lelystad. Met een stralend zonnetje en 4 bft uit het oosten, varen we relaxed richting de nieuwste wadden van Nederland. De oversteek is maar een kilometer of 8, twee rondjes Kralingse Plas, maar toch echt groot water met bijhorende golfslag en noodzaak tot navigatie. Nou ja, 310 graden aanhouden op je kompas en in 5 kwartier ben je precies waar je moet zijn.
Onderweg is het indrukwekkend te zien hoeveel kuub eiland er nog bij wordt gespoten. Wat natuurlijk nog niet is begroeid, het doet denken aan de kustlijn van een woestijnstaat als Dubai.
Menukaart
In de havenkom van de Marker Wadden is het druk met zeiljachten en motorboten, bijna alle boxen en steigers zijn gevuld. Wij mogen uitstappen op een strandje ernaast, betalen voor onze sprankelende aanwezigheid bij de eilandwacht van Natuurmonumenten en wandelen naar het terras. Waar we onze eigen consumpties mogen consumeren en elkaar in geuren en kleuren vertellen over delicatessen als moedermelkse kaas, gele tomaatjes en natte kwarteltongetjes. Van de eilandwacht ontvingen we trouwens al een menukaart (wat zij overigens omschrijven als een overzicht van te spotten vogels).
Keurig op onze meegebrachte wandelschoenen lopen we een mooi rondje over de wadden. Om eerlijk te zijn valt de hoeveelheid vogels een klein beetje tegen, maar dat is in andere jaargetijden waarschijnlijk heel anders. Helaas kunnen we de vogels, die wél de moeite nemen om zich te laten zien, niet benoemen omdat die handige menukaart in een van de kajaks blijkt te liggen. Toch is het genieten van de ruimte, van het weer en van de bijzondere kleuren van alle begroeiing. Die er vorig jaar nog lang niet zo weelderig bij stond, verzekeren de meer ervaren waddenbezoekers.
Ook de toren (Calimero? Stier? Nee, E.T.!) wordt beklommen en van het prachtige uitzicht is het echt genieten.
Poepende man
Terug bij de boten maken we ons klaar voor de tocht terug naar daar waar we vandaan waren gekomen. Het zonnetje nog een standje feller, wind wat meer van voren en iets hogere golven, maar nog steeds prima te doen.
Het gaat dus voorspoedig, heel snel zijn we terug bij de auto’s en een poepende man. Nadat alles opgeruimd en omgekleed is, moet er een frietje gescoord worden en voldaan rijden we weer terug naar Rotterdam.
Voor herhaling vatbaar? Zeker! Misschien wel jaarlijks, omdat de komende jaren steeds wat nieuws te ontdekken zal zijn op de vogeleilanden. Onder de juiste omstandigheden is het ook een ideale tocht om te beginnen aan groot water. Wat helemaal mooi is: volgens Natuurmonumenten zit er een camping aan te komen op de Marker Wadden. Wat mij betreft zo snel mogelijk.