Verslag en foto’s van Jan Vlak
Varen in Corona-tijd? Clubtochten zijn er niet. Toch kunnen we volgens mij best op een veilige manier tochten maken. Dus, stuurde ik op persoonlijke titel een uitnodiging voor een rondje om de Hinderplaat de wereld in. Als gevolg daarvan stonden we op zaterdagochtend 20 maart met 8 mensen in de buitenhaven van Stellendam om van daar uit een tochtje te maken. Hierbij waren er deelnemers van de Goudse Peddel, Never Dry en KV IJsselstein.
De weersverwachting aan het begin van de week gaf nog een stevige wind (4-5 Bft) op, maar op deze mooie ochtend was er nauwelijks wind met de voorspelling dat de wind in de middag toe zou gaan nemen tot 3 bft. Het was nog wel fris en de watertemperatuur was 6-7°C. Het kiezen van de juiste kleding is altijd lastig, want je moet je kleden op de watertemperatuur, maar als het zonnetje er bij zou komen (wat de voorspelling was), dan zou het ook wel warm kunnen worden in een te dik pak. Voor mij in dit geval dus geen droogpak, maar een long-john met thermoshirtje, dunne fleece en winter-anorak. Die keuze is me goed bevallen.
Om 10 uur lagen we te water en voeren we even later de haven uit. Toen we eenmaal goed de haven uit waren, kwamen we al gauw in het stroomgebied van de Haringvlietsluizen. Het was afgaand water en blijkbaar werd er goed gespuid, want onze snelheid liep aardig op. In het smalste deel van het Slijkgat haalden we zelfs snelheden van 13 km/u. En toen we even stil lagen om wat te eten en drinken, dreven we nog steeds met 5 km/u de goede kant uit.

Volgens de gegevens op de laatste zeekaart, zouden we het Slijkgat moeten volgen tot boei SG 10A en van daaraf naar het noorden moeten koersen. Maar bij SG 10A zagen we nog steeds een droge zandplaat; we moesten uiteindelijk doorvaren tot SG 10 en van daaraf konden we naar het noorden door een paar kleine brekers heen over de uitloper van de zandplaat. Die zandplaat groeit dus duidelijk nog steeds verder aan.

We zijn allemaal goed door de brekers gekomen en voeren nu richting noorden, op weg naar het Slufterstrand. Nu hadden we geen stroomvoordeel meer, maar met het zonnetje in de rug was het aangenaam peddelweer. Om ongeveer 12:30 landden we op het Slufterstrand. Daar hebben we onze lunch genuttigd. Omdat het toch nog wel fris was en er een beetje wind kwam zijn we na een niet al te lange pauze weer in de boten gestapt.
Nu ging het lastig worden. Iede was hier 2 weken eerder ook geweest en had al verteld dat het in het gebied ten noorden van de Hinderplaat overal ondiep was. In de voorbereiding voor deze tocht hadden we nog eens extra goed naar de satelliet plaatjes van Google Earth gekeken en op basis daarvan hadden we geconcludeerd dat we eerst een heel stuk oost moesten varen voordat we naar het zuiden af konden buigen. In de praktijk bleek dit toch niet te gaan: we liepen steeds vast op ondieptes (sommigen moesten zelfs een stukje lopen) en werden naar het zuiden gedwongen.
Hierbij kwamen we langs een zandplaat waar ontzettend veel (100?) zeehonden lagen en ondanks dat we flink afstand hielden kwamen de meesten toch het water in om ons van dichterbij te bekijken.

Tijdens de lunchpauze hadden we het er over gehad om op de terugweg in de buurt van Rockanje nog even aan te leggen voor een korte pauze. Maar we voeren lekker en besloten om maar in 1 keer door te varen naar Stellendam.
De wind was langzamerhand iets toegenomen en het lukte sommigen van ons zelfs om af en toe een surfje te pakken op de golven.
Rond 15:30 voeren we de haven van Stellendam weer binnen.

Wat we gezien hebben op deze tocht is dat het hele gebied rond de Hinderplaat enorm aan het verzanden is, waarschijnlijk door de aanleg van de Tweede Maasvlakte. De zandbank in het zuiden langs het Slijkgat verplaatst zich steeds verder naar het westen en het gebied tussen de noordkant van de Hinderplaat en het Slufterstrand wordt in zijn geheel steeds ondieper. De tocht die we zaterdag 20 maart gevaren hebben (met afgaand water het Slijkgat uit en dan dus met laag water bij het Slufterstrand en via de oostkant van de Hinderplaat terug naar Stellendam) is over enig tijd misschien niet meer te varen, zelfs niet met onze ondiep stekende kajaks.
Een interessante optie om te onderzoeken is of we de tocht niet vanaf het Slufterstrand kunnen gaan varen. Dan kun je met relatief hoog water (half tij of zo) weg vanaf het strand, dan langs de oostkant van de Hinderplaat, pauzeren in Stellendam en dan net na hoog water het Slijkgat uit. Wie weet varen we die tocht binnenkort.
Jan Vlak