Scroll down for English
door Mike Griffin, foto’s door Mike
35 km
De weersvoorspelling beloofde niet veel behalve windkracht 5 en zomerse buien! Maar het vooruitzicht om de ‘bron’ van de Rotte te bezoeken was te veel om te weerstaan, dus we verzamelden vroeg en bereidden ons voor op de epische reis. Dit was Ivo’s 2e tocht en de 1e was op het Veerse Meer, slechts 17 km. Voor Marion en mijzelf was het iets wat we altijd al hadden willen doen, maar waar we nooit aan toe kwamen.
De route, met de groene pin bij de Roerdomp, en de rode pin bij de halte op de terugweg.
De wind was overwegend zuidwesten, dus we hadden een goede rugwind op de heenweg, maar dat beloofde een zware reis terug, aangezien de Rotte voornamelijk naar het zuidwesten stroomt. We kwamen in de stemming en warmden ons op op de Boezem richting de Rotta. Ondanks de wind waren er nogal wat roeiers op het water; een vier zonder stuur demonstreerde het nadeel van achteruit scullen door ons bijna over te rijden terwijl ze een langzamere roeiboot inhaalden. Na de Rottemeren stopten we voor de lunch, met koffie en taart, bij Café Roerdomp. Hier bevestigden we onze vastberadenheid om de ‘bron’ te bezoeken.
Van wikipedia https://nl.wikipedia.org/wiki/Rotte_(rivier)
“De Rotte is een veenrivier in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De rivier doet dienst als boezem, die het teveel aan water uit de polders ten noorden van Rotterdam afvoert onder beheer van het Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard.
In het verleden heeft de Rotte in verbinding gestaan met de Oude Rijn over de Hildam via het riviertje de Wilck. Dit riviertje tussen Moerkapelle en de Oude Rijn is in 1759 verdwenen. Een deel van de omgeving van de oude Rotteloop is gebruikt voor vervening, waaruit een moerassig plassengebied is ontstaan: de Wilde Veenen. Deze hebben gefungeerd als een soort nieuwe ‘bron’ van de Rotte. Deze plassen zijn in de 17de eeuw echter weer drooggemalen. Vanaf dat moment heeft de Rotte geen echte bron meer.”
Omdat we niet wilden stoppen voor meer dan een foto, peddelden we terug, dit keer met een stevige tegenwind.
We stopten voor een korte pauze en een snack aan de noordkant van de Rottemeren en peddelden toen resoluut naar huis. Het was zwaar in vergelijking met de heenweg, en we hadden regelmatig korte maar hevige buien, afgewisseld met zonneschijn. Dit temperde onze geest niet, maar versterkte eerder onze vastberadenheid, omdat het variatie aan het peddeldieet van de dag toevoegde.
Een bezoek aan de bron van de Rotte kunnen we nu van ons lijstje afstrepen, en met wat spierpijn kunnen we terugkijken op een zeer plezierige reis.
English version
Rotte – Plas to Source (8 August 2021) – 35 km
by Mike Griffin, photos by Mike
The weather forecast didn’t promise much except wind force 5 and summer showers! But the prospect of visiting the ‘source’ of the Rotte was too much to resist, so we assembled early and prepared for the epic journey. This was Ivo’s 2nd tour and the 1st one was on the Veerse Meer, only 17 km. For Marion and myself it was something we’d always wanted to do, but never got round to doing.
The route, with the green pin at the Roerdomp, and the red pin at the stop on the way back.
The wind was mostly south-westerly, so we had a good tailwind on the way out, but that promised a tough trip back, as the Rotte flows mainly to the south-west. We got into the swing of things, warming up on the Boezem towards the Rotte. There were quite a number of rowers on the water despite the wind; one coxless four demonstrated the disadvantage of sculling backwards by almost running us over while overtaking a slower rowing boat. After the Rottemeren we stopped for lunch, with coffee and cake, at Café Roerdomp. Here we confirmed our resolve to visit the ‘source’.
From wikipedia https://nl.wikipedia.org/wiki/Rotte_(rivier) (translated)
“The Rotte is a peat river in the Dutch province of South Holland. The river serves as a reservoir, which drains the excess water from the polders north of Rotterdam under the management of the Schieland and Krimpenerwaard Water Board.
In the past, the Rotte was connected to the Oude Rijn over the Hildam via the river Wilck. This river between Moerkapelle and the Oude Rijn disappeared in 1759. Part of the area around the old Rotte course has been used for peat farming, from which a swampy lake area has arisen: the Wilde Veenen. These have acted as a kind of new ‘source’ of the Rotte. However, these lakes were drained again in the 17th century. From that moment on, the Rotte no longer has a real source.”
From the Roerdomp we paddled northwards, under the railway and the A12 freeway, until the river narrowed and then uneventfully ended in a small basin encircled by reeds. The sign for the ‘source’ was just visible but only readable from the cycle path.
Not wanting to stop for more than a photo, we paddled back, this time with a strong headwind.
We stopped for a short break and snack at the northern end of the Rottemeren, then paddled resolutely home. It was heavy going compared to the way there, and we had regular, short but heavy showers to contend with, interspersed with patches of sunshine. This didn’t dampen our spirits, rather strengthened our resolve, as it added variety to the day’s paddling diet.
Visiting the source of the Rotte which is something we can now tick off our lists, and with a few aching muscles we can look back on a very enjoyable trip.